اکستازی را باید جادوی مرگ در قرن حاضر خواند ، تأثیر این قرص نیروزا آن قدرها باقی نمی ماند و وقتی به پایان برسد دیگر از شور و هیجان خبری نیست. آنچه باقی می ماند افسردگی و احساس بیهودگی است. احساسی که ممکن است انسان را تا حد مرگ به جنون بکشاند.
باور نمی کنم خندیدن برایت آن قدر مشکل شده که برای انجامش مجبورشوی دست به دامان یک محرک خارجی شوی. محرکی که تو را شاد نمی کند. تو را به دست جنون می سپارد تا هرچه می خواهی بر سر خودت بیاوری. راستی بهانه هایت برای خندیدن تا به این حد ته کشیده که فکر می کنی اکستازی دوست خوبی است و بهانه بهتری برای خندیدن ؟ و با آن برای شاد بودن و برای این که در وجودت احساس کنی پر از انرژی هستی؟!
