کودک چاق، خصوصاً در فرهنگ ايراني دوست داشتني و زيبا تلقي مي شود. مادران باردار با ديدن عکس کودکان چاق آرزو مي کنند چنين کودکي داشته باشند اما آيا اين باور درست است؟ حقيقت اين است که خطرات زيادي سلامتي کودکان چاق را تهديد مي کند. افزايش آمار چاقي در کودکان يکي از مشکلات بهداشتي دنيا شناخته شده است. از سال 1986 تا کنون ، آمار کودکان چاق دو برابر افزايش را نشان می دهد . بيشتر کودکاني که درسنين کم خصوصاً زير 7 سال مبتلا به چاقي مي شوند ، در نوجواني و بزرگسالي افرادی چاق خواهند بود.
دليل افزايش چشمگير چاقي کودکان، غذا خوردن بيشتر نيست. تحقيقات نشان داده است، ميزان انرژي مصرفي کودکان طي 20 سال گذشته، تغيير چنداني نداشته و دليل افزايش چاقي کودکان، تحرک کمتر آنهاست. زندگي در خانه هاي آپارتماني و کوچک، مجال دويدن و بازي کردن را از کودکان گرفته است. آنها زمان فعاليتشان را پاي تلويزيون يا کامپيوتر مي گذرانند از اينرو يا خيلي کم اشتها و کم خوراک مي شوند، يا پرخور و چاق. تبليغات تلويزيوني، در دسترس بودن شيريني و تنقلات فراون و علاقه شديد به خوردن نوشيدني هاي گازدار و پر کالري، دلايل مهمي براي چاقي کودکان است.
از عواقب چاقي دوران کودکي، افزايش آمار بيماري هاي دوران کودکي مرتبط با تغذيه است. فشار خون، چربي بالا، ميزان قند خون بالاتر از حد نرمال همه از عوارض چاقي در سنين کم و ادامه اين مشکلات تا سنين بالاتر است. در 20 ساله اخير آمار کودکاني که به دليل مشکلات ناشي از چاقي در بيمارستانها بستري شده اند به صورتي بوده که آمار کودکان ديابتي بستري دو برابر، سنگهاي صفراوي سه برابر و خفگي در حين خواب 5 برابر افزايش داشته است. از عواقب ديگر، گوشه گير شدن کودک است. او احساس مي کند با ديگران فرق دارد و تصوير نادرستي از وضعيتش در ذهن دارد. کودکان ديگر نيز بعضاً او را در جمعشان راه نمي دهند که در نهايت مشکلات ويژه ای به دنبال خواهد داشت.
راه درمــــان چاقـــي کــــودکان چيست؟