کمی به دوران نوجوانی خود فکر کنید ، بی دست و پا بودید نه؟ دوست داشتید چه چیزهایی را میدانستید؟ اگر به گذشته بر می گشتید و کمی تغییرات درآن ایجاد می کردید، شاید اکنون زندگی متفاوتی داشتید.

در اینجا به 10 موردی که دوست داشتید در گذشته از آن مطلع بودید اشاره می کنیم.اگر نوجوان هستید این نکات را به خاطر بسپارید و اگر حالا بزرگ شده اید این نکات را با نوجوانان اطرافتان در میان بگذارید :

1. شما می توانید ( و بهتر است ) عجیب و غریب باشید.
اولین و مهمترین درس برای همه ما همین است. هر نوجوانی عجیب و غریب است. یادگیری عجیب بودن خیلی کار مشکلی است. وقتی که نوجوان بودید، فقط دوست داشتید که معمولی باشید. دوست داشتید داخل جمعیت رفته و در آن بدون دیده شدن زندگی کنید. از قضا، بعنوان یک بزرگسال ، منحصر بفرد بودن خیلی مهم است. در این مساله است که شما دوست دارید به زمان نوجوانی برگشته و خود را منحصر بفرد نشان دهید.

2. همیشه یکراه جدید برای انتخاب وجود دارد
احساس نکنید که تحت فشارید؛ در هیچ زمینه ای مثل یک رابطه دوستی ، کلاس و یا دوران دانشگاه . شما جوانید و زندگی پیش روی شماست! درگیر چیزی نشوید. یک انتخاب به خودی خود می تواند زندگی شما را تغییر دهد و چون در سن خوبی قرار دارید می تواند مسیرتان را تغییر دهید.

3. هر چیزی که بخواهید می توانید همان شوید.

اگر دختر یا پسر 15-14 ساله ای در خانه دارید، حتما می‌دانید در مورد چه می‌خواهم صحبت کنم. عید که از راه می‌رسد برعکس همه خانواده‌ها که خوشحالند، پدر و مادر نوجوان‌ها عزا می‌گیرند و مدام در خانه جروبحث وجود دارد که همراه شما خانه فلانی نمی‌آیم یا نمی‌خواهم با شما مسافرت کنم.

کودکان به‌تدریج بزرگ می‌شوند و به دنبال استقلال و آزادی می‌گردند اما در مقابل، والدین هر روز نگران‌تر می‌شوند و در حالی که می‌خواهند فرزندشان را زیر نظر داشته باشند حس می‌کنند نوجوان آنها را پس می‌زند و هر روز از آنها دورتر می‌شود. این پس‌زدگی در هر خانواده با توجه به سطح فرهنگی و اجتماعی خود را به یک شکل نشان می‌دهد. بی‌توجهی و حرف‌ناشنوی از والدین، دعوا و بحث کردن یا گوشه‌گیرشدن همگی از جمله نشانه‌های ورود کودک به نوجوانی است.نوجوانان معمولا برای رسیدن به استقلال و اثبات توانایی‌های خود خواسته‌هایی دارند که گاه مورد پسند خانواده نیست و پدر و مادرها نمی‌توانند آنها را بپذیرند یا نمی‌دانند با وجود خطرهای موجود، چطور آنها را حل کنند.

مشکل اول: فرزندمان همراه ما به مهمانی و مسافرت نمی‌آید

نوجوانی همچو آذرخشی در بهار عمر است كه به ناگاه فرا می رسد و آسمان زندگی را نور باران می كند.


و یا همچون دشتهای پوشیده از شقایق است كه باید از آن گذر كرد تا به قله های رفیع و مغرور جوانی رسید؛ قله هایی كه ریشه در خاك و سر در افلاك دارند.

نوجوانان چه كسانی هستند؟

نوجوانی مرحله انتقالی بین كودكی و بزرگسالی است، نوجوانان از بعضی جهات شبیه كودكان هستند، با این حال تغییرات بسیاری كه در این مرحله روی می دهد، آنها را متقاعد میسازد كه تفاوتهای زیادی با كودكان دارند، به همین دلیل، ما بعضی رفتارهای بزرگسالان را در نوجوانان می بینیم، اما در غالب اوقات آنها مانند بزرگسالان رفتار نمی كنند. به تدریج كه نوجوانان بالغ می شوند، همانندی كمتری با كودك و شباهت بیشتری با بزرگسال از آنها مشاهده می شود.

روان شناسی نوجوانی عبارت است از مطالعه رشد و تحول جسمانی، شناختی، شخصیتی و اجتماعی در آدمی، از آغاز بلوغ تا هنگام پذیرش مسئولیتهای بزرگسالان در جامعه. این تغییرات اغلب بین سنین 13 تا 22سالگی روی می دهند.

به عبارتی بلوغ بخشی از دوره نوجوانی و قسمتی از دوره كودكی است. به همین دلیل رفتار نوجوان نوعی عدم تعادل دارد، او از یك سو هنوز پیوند خود را از قلمرو كودكی قطع نكرده و از دیگرسو به عنوان یك جوان در جامعه، پذیرفته نمی شود، لذا نوعی نوسان شخصیتی در برخوردهای وی مشاهده می شود.

دید نوجوانان نسبت به مسائل چگونه است؟

نوجوانی همچو آذرخشی در بهار عمر است كه به ناگاه فرا می رسد و آسمان زندگی را نور باران می كند.


و یا همچون دشتهای پوشیده از شقایق است كه باید از آن گذر كرد تا به قله های رفیع و مغرور جوانی رسید؛ قله هایی كه ریشه در خاك و سر در افلاك دارند.

نوجوانان چه كسانی هستند؟

نوجوانی مرحله انتقالی بین كودكی و بزرگسالی است، نوجوانان از بعضی جهات شبیه كودكان هستند، با این حال تغییرات بسیاری كه در این مرحله روی می دهد، آنها را متقاعد میسازد كه تفاوتهای زیادی با كودكان دارند، به همین دلیل، ما بعضی رفتارهای بزرگسالان را در نوجوانان می بینیم، اما در غالب اوقات آنها مانند بزرگسالان رفتار نمی كنند. به تدریج كه نوجوانان بالغ می شوند، همانندی كمتری با كودك و شباهت بیشتری با بزرگسال از آنها مشاهده می شود.

روان شناسی نوجوانی عبارت است از مطالعه رشد و تحول جسمانی، شناختی، شخصیتی و اجتماعی در آدمی، از آغاز بلوغ تا هنگام پذیرش مسئولیتهای بزرگسالان در جامعه. این تغییرات اغلب بین سنین 13 تا 22سالگی روی می دهند.

به عبارتی بلوغ بخشی از دوره نوجوانی و قسمتی از دوره كودكی است. به همین دلیل رفتار نوجوان نوعی عدم تعادل دارد، او از یك سو هنوز پیوند خود را از قلمرو كودكی قطع نكرده و از دیگرسو به عنوان یك جوان در جامعه، پذیرفته نمی شود، لذا نوعی نوسان شخصیتی در برخوردهای وی مشاهده می شود.

دید نوجوانان نسبت به مسائل چگونه است؟

نوجوانی، دوران آزمون و خطاست. زمانیکه والدین رابطی مستحکمی در فضای خانوادگی ایجاد کنند و زیرنظر خانواده نوجوان بتواند از اشتباهات خود تجربه بیاموزد و به خود اصلاحی بپردازد، والدین در جهت سلامت روان و خود اتکایی او گام برداشته اند.

نوجوانی با رشد اخلاقی، اجتماعی، شناختی و عاطفی همراه است. نوجوان از دوران کودکی فاصله گرفته و شبیه بزرگسالان شده است. اما هنوز تجربه و توانایی های بزرگسالان را کسب نکرده اند و دچار یکسری اشتباهات و خطاهای می شوند.

والدین در برخورد با اشتباهات نوجوان، به گونه ای باید برخورد کنند تا به بینش و درک او کمک کنند تا بتواند مسائل خود را در زندگی به خوبی حل کند. بعنوان مثال از نوجوان بخواهند، عواقب رفتاری که انجام داده است را بازگو کند. بیان عواقب، شامل نکات مثبت و منفی یک مسئله است. بازنگری در مورد مساله و بیان نکات مثبت و منفی یک مسئله او را در جهت تفکر و تعقل یاری می رساند.

همچنین رابط خود را با نوجوان مستحکم کنید. بسیاری از اشتباهات نوجوان به دلیل فقدان رابطه صمیمانه او با والدینش بوجود می آید، هنگامی که نوجوان از روابط موثر با خانواده محروم می شود زمینه خطاکاری در او رشد می یابد و بستر دوستی با افراد نامطلوب را فراهم می کند

.