شاید برای برخی از ما بدیهی به‌نظر برسد،كه هر بیمار مبتلا به افسردگی، اسكیزوفرنی یا بیماری‌های دیگر روانپزشكی، حتما كودكی پرتنش و مشكل‌داری داشته و تا در خاطرات كودكی او به مشكلی برنخوریم، بیماری او برای‌مان توجیهی نداشته باشد.

با این حال، این موضوع آنقدرها كه به‌نظر ما بدیهی می‌رسد، در دنیای علم پزشكی ثابت‌شده و بدیهی انگاشته نمی‌شود و تاكنون تحقیقات زیادی در مورد نقش محیط و عوامل خارجی در ابتلای فرد به انواع بیماری‌های روانی، انجام شده است.

تحقیقات گوناگون نشان می‌دهد كه برخی بیماری‌ها، از برخی عوامل محیطی بیشتر تاثیر می‌پذیرند و برخی كمتر. البته در همه این تحقیقات، عوامل محیطی، تنها یك عامل مؤثر در ابتلای فرد شناخته می‌شوند و به نقش آنها، در كنار عوامل ژنتیك و خانوادگی نیز توجه می‌شود.

در تازه‌ترین این مطالعات، تاثیر استرس‌ها و تنش‌های روانی دوران كودكی، بر بروز بیماری روان‌پزشكی در بزرگسالی، بررسی شده است و مشخص شده است كه این تاثیر، واقعی و حساس است.

به گزارش رویترز، این مطالعه كه در دانشگاه كنساتنس آلمان انجام شده و نتایج آن در شماره جولای نشریه روان‌پزشكی بریتانیا چاپ شده، از تاثیر استرس‌های دوران كودكی، بر ابتلای فرد به چند بیماری، شامل افسردگی شدید، اسكیزوفرنی، اعتیاد به مواد‌مخدر و اختلال شخصیتی خبر می‌دهد.

ادامه در ادامه مطلب

بسیاری فكر‌می‌كنند علیرغم هر نوع رفتاری‌كه دارند، نتایج رفتارها هم باید به دلخواه آنها باشد.
و خلاصه مثل همیشه، قاعده بازی فراموش می‌شود.
واقعیت این است كه احساس‌ "خوب نبودن" بی‌دلیل سراغ ما نمی‌آید و خاستگاه آن و احتمالا تداوم‌اش قابل شناسایی است.

روند درمان‌های رفتاری - شناختی نشان می‌دهد افرادی كه دچار اختلالات روانی مثل افسردگی یا مشكلات شخصیتی هستند به نوعی خودبینی و تصور نادرست از خود گرایش دارند. این تصورات ممكن است برآمده از تجربیات گذشته باشد كه با موقعیت واقعی فرد نیز مطابقت ندارد. [تاثیر سلامت عاطفی بر احساس، افكار و رفتار ما]

اما در مجموع می‌توان گفت منشا این تصورات نادرست كه احساس "خوب نبودن" را در انسان برمی‌انگیزد؛ شامل این موارد است:

- افكار دو بخشی و قطبی‌شده (صرفا مثبت یا منفی‌دیدن مسایل)

- عمومیت دادن در سطح وسیع به موردهایی كه تعمیم آنها بسیار نادرست است

- بی‌اطلاعی و عدم آگاهی از كیفیت‌های واقعی و ظاهری مسایل

- تكریم و تجلیل بسیار و بزرگ سازی موارد و همچنین جنبه شخصی‌دادن به آنها.

چرا و چه وقت گریه می‌کنیم؟

وقتی که احساسی همچون غم یا شادی مفرط داریم، اشکهایمان ناخودآگاه جاری می‌شود، اما این اشکها چرا و به چه هدفی جاری می‌شوند؟

۱- بیماریهای خلقی :

خلق همان حالت هیجانی پایدار یک فرد است که گاهی به طور طبیعی در طیفی از شادی وغم در نوسان است . بیماریهای خلقی با احساسهای نابهنجار افسردگی و یأس مشخص میشوند که فرد به صورت مداوم دارای حالتهای مذکور می شود و انواع آن عبارتند از :

ادامه مطلب>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<