یکی از سوالات بسیار شایعی که در حال حاضر در جامعه ما مطرح است در مورد مسئله "خودارضایی" است. در واقع درحال حاضر سردرگمی عمیقی از نظر درست بودن یا نبودن انجام خودارضایی در ذهن بسیاری از افراد جامعه وجود دارد. سوالات بسیار زیادی در این زمینه مطرح شده است، سوالاتی که با مراجعه به پژوهشگران زمینه های مختلف علوم تجربی و انسانی با پاسخ های متفاوتی روبرو شده است. بعضی ها با خودارضایی موافق اند و معتقدند هیچ دلیل علمی برای خودداری از آن وجود ندارد. بعضی دیگر بشدت با آن مخالفند و سعی میکنند دیگران را به خودداری از آن تشویق کنند. بعضی دیگر با خودارضایی مشروط موافقند و بعضی دیگر خودارضایی را تنها محدود به شرایط خاص (و بخصوص عدم دسترسی به همسر) مجاز میشمارند. بعضی معتقدند خودارضایی با مشکلات جسمی و روحی زیاد و متنوعی همراه است. بعضی فکر میکنند خودارضایی هیچ عارضه ای ندارد. واقعاً کلاف سردرگمی است. اما همه در یک چیز اشتراک نظر داریم: همه ما این کار را میکنیم، فقط نمیدانیم بعدش چه بلایی به سرمان می آید؟! (که به هرحال چندان تفاوتی در اصل انجام کار نمیکند چون به هرحال کار خود را میکنیم). حالا تا وقتی مسئله شخصی است "این موضوع به خودمان ربط دارد" اما وقتی دارای همسر رسمی هستیم واقعاً معلوم نیست واکنش همسرمان به این امر چیست و این دفعه دیگر واقعاً نمیدانیم بعدش چه بلایی به سرمان می آید؟! (فیلم زیبایی آمریکایی را دیده اید؟ ظاهراً نظر همه خانمها بر این است که سرنوشت شوم آقای برن هام- با بازی کوین اسپیسی- لیاقت همه مردانی است که کنار همسرشان اقدام به آن جور کارها میکنند!) شاید بد نباشد اینجا- بصورت پرسش و پاسخ- بدنبال پاسخی برای برخی از سوالات شایع در مورد خودارضایی باشیم.
1- آیا خود ارضایی از نظر علمی برای انسان عارضه یا خطری ندارد؟
بخش ترک خودارضایی:خودارضایی و دردبیضه و کشاله ران 
.gif)
کسی نیست ترجمه کنه؟!!!!
20 مورد که تحملشان با وجود کوتاه بودن زندگی نمیارزد!
اشتباهاتی که افراد موفق هرگز تکرار نمیکنند
آیا مرد گریه نمیکند؟
چرا احساس انزوای وجودی در مردان بیشتر است؟
6 مهارتی که شما را به یک سخنران حرفه ای تبدیل می کند