"خشونت خانگي" رفتاري است که از نظر تاريخي به‌عنوان يک جرم جدّي خشونت‌آميز تلقي نشده است...

 خشونت خانگي در جايگاهي روي مي‌دهد که انسان در آن انتظار گرمي، حمايت، اعتماد، تشويق و عشق را دارد. اين وضعيت عموماً نه به‌عنوان يک عمل خشونت‌آميز، بلکه بيشتر به‌عنوان يک مسئله شخصي و خانوادگي تلقي شده است. خشونت خانگي به‌صورت رفتارهاي پرخاشگرانه و تهاجمي درون خانواده تعريف مي‌شود که شامل خشونت نسبت به همسر، كودكان، والدين و به‌طور کلّي به افرادي منسوب مي‌شود که با يکديگر زندگي مي‌کنند. عناوين اختصاصي‌تري که به اين وضعيت دلالت دارند عبارت است از همسرآزاري، کودک‌آزاري و سالمندآزاري.

در سرتاسر جوامع دوران باستان، والدين و به‌ويژه پدران حقوق انحصاري براي تربيت و منضبط کردن کودکان خويش داشتند. اين حقوق به آنان اجازة تنبيه بدني و حتّي سلب حيات کودکان را مي‌داد. تنها استثناء در اين ميان مربوط به ايران باستان است که عرف و قانون، حامي کودکان و زنان بود. در انجيل مذکور است که والدين، کودک سرکش و نافرمانبردار را مي‌توانند به شهر ببرند تا در آنجا توسط بزرگسالان سنگسار و کشته شود. مجازات مرگ براي کودکاني که مرتکب دشنام‌گويي و نفرين به والدين مي‌شدند مجاز و معمول بود. در عصر جاهليت، اسلام نويدبخش احترام به زنان و كودكان و رعايت حقوق و مسئوليت‌هاي اعضاي خانواده نسبت به يکديگر شد.
از نظر تاريخي، زنان و دختران ابتدا جزء اموال پدر و سپس جزء اموال شوهر خود محسوب مي‌شدند که به تنبيه زنان بدون هيچ‌گونه بازخواستي مجاز بودند.

خشم می تواند یك رنجش و ناراحتی زودگذر باشد و یا یك عصبانیت تمام عیار، در هر حال پدیده‌ای كاملا طبیعی است و مانند سایر احساسات نشانه سلامت و تندرستی و عواطف انسانی می باشد، اما هنگامی كه از كنترل خارج شود، می تواند به یك حس مخرب و ویرانگر تبدیل شود و پیامدهای ناگوار در محیط كار، روابط شخصی و در تمامی عرصه‌های زندگی شما به وجود آورد.

همه ما با حالت روحی خشم آشنا هستیم و در زندگی بارها آن را تجربه كرده ایم. خشم نوعی هیجان روحی است كه اغلب بر اثر واكنش شخص نسبت به رفتار ناشایست دیگران بروز می‌كند.

همچنین خشم می‌تواند حس خود بزرگ بینی را در شما زنده كند. و زودتر ازآنچه تصور می‌كنید به سلامت شما آسیب می رساند.

خشم یك نوع احساس است كه همواره بین دو حالت متغیر است: خشم می تواند عصبانیت و ناراحتی جزئی و یا در نوع حاد آن، واكنشی جنون آمیز باشد.

عصبانیت می‌تواند به دلیل حوادث و رویدادهای بیرونی و یا تغییرات درونی باشد. ممكن است شما از شخص خاصی مانند همكاران، اعضاء خانواده و یا رئیس خود رنجیده باشید و رفتار آن ها باعث عصبانیت شما شده باشد و یا ترافیك و شلوغی شهر شما را خشمگین كند.

ادامه در ادامه مطلب