تازگیها احساس میکنم که خیلی زودرنج و بدخلق شدهام. با کوچکترین رفتاری از طرف دیگران عصبانی میشوم. خودم نیز میدانم رفتارم اشتباه است و به همین دلیل چند ساعت بعد احساس بدی دارم. شما هنگام عصبانیت چگونه خود را آرام میکنید؟
عصبانیت احساسی مخرب است و آرامش فکری را از ما میگیرد. عصبانیت با احساس پریشانی ما را رها میسازد و اغلب میراث افسردگی و پشیمانی از خود به جا میگذارد. در مواقع عصبانیت، احساس دستپاچگی به ما دست میدهد و به نظر میرسد قدرت متوقف ساختن آن از ما سلب شده است.
۱) نکته اول اینکه، ما احساس میکنیم عصبانیت چیز بدی است. اگر ما واقعبینانه در پی کنترل آن باشیم، این امر غیرممکن نخواهد بود. اگر احساس کنیم عصبانیت چیز خوبی است (موضوعی توجیهپذیر)، امری عادی به نظر خواهد آمد. «سری چینموی» درباره آثار مضر عصبانیت مینویسد: «عصبانیت مانع بزرگی است. آثار پس از عصبانیت عبارت است از یأس و افسردگی. ما باید عصبانیت را شبیه سارقی فرض کنیم که ماهیت و طبیعت آن دزدی است. عشق و محبتی که درون ماست مانند گنجینهای گرانبهاست. اگر اجازه دهیم که این سارق (عصبانیت) به درون ما نفوذ کند، به سرعت گنجینهمان را به سرقت خواهد برد
عصبانیت احساسی مخرب است و آرامش فکری را از ما میگیرد. عصبانیت با احساس پریشانی ما را رها میسازد و اغلب میراث افسردگی و پشیمانی از خود به جا میگذارد. در مواقع عصبانیت، احساس دستپاچگی به ما دست میدهد و به نظر میرسد قدرت متوقف ساختن آن از ما سلب شده است.
۱) نکته اول اینکه، ما احساس میکنیم عصبانیت چیز بدی است. اگر ما واقعبینانه در پی کنترل آن باشیم، این امر غیرممکن نخواهد بود. اگر احساس کنیم عصبانیت چیز خوبی است (موضوعی توجیهپذیر)، امری عادی به نظر خواهد آمد. «سری چینموی» درباره آثار مضر عصبانیت مینویسد: «عصبانیت مانع بزرگی است. آثار پس از عصبانیت عبارت است از یأس و افسردگی. ما باید عصبانیت را شبیه سارقی فرض کنیم که ماهیت و طبیعت آن دزدی است. عشق و محبتی که درون ماست مانند گنجینهای گرانبهاست. اگر اجازه دهیم که این سارق (عصبانیت) به درون ما نفوذ کند، به سرعت گنجینهمان را به سرقت خواهد برد

.»