loading...
" اَلو روانشناس "
فرهاد فرخي بازدید : 235 پنجشنبه 13 فروردین 1394 نظرات (0)

فعالیت جنسی در دوره بارداری

زوجها در دوره حاملگی تغیراتی در روابط خود تجربه میکنند. روابط جنسی نیز ممکن است در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی بارداری دستخوش تغییر شود. بطورکلی میتوان گفت حاملگی موجب تغییرات زیادی در احساسات،میل جنسی، تعداد نزدیکی و رضایت جنسی دارد.

عوامل موثربر فعالیت جنسی درطول حاملگی عبارتند از:
1- الگوهی جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی، رضایت جنسی.
2- معنی و مفهوم مسایل جنسی ازنظر زن و شوهر.
3- وضعیت عمومی زن در دوران بارداری.
4- مشکلات و عوارض دوره بارداری.
5- ترس از صدمه به جنین و ازدست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه جنسی.
6- ویژگیهای فرهنگی و باورهای مذهبی و سنتی.
7- نحوه پاسخ دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.

اکثر مطالعات علمی نشان دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است.در یک بارداری طبیعی تا وقتی که زن ازنظرپزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدودکردن فعالیت جنسی وجودندارد.نزدیکی و ارگاسم درحاملگی غالبا" بی خطر است.هرچند تاحدودی خطر آمبولی هوا در اثر فعالیتهای غیرمعمول جنسی مثل فرو بردن زبان و لیسیدن واژن وجوددارد،ولی سایر رفتارهای معمول جنسی خطری در برندارد.البته از آنجا که فعالیت جنسی میتواند موجب ایجادانقباضات رحمی و تغییر جریان خون آن شود،بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند از هیجانهای جنسی و ارگاسم پرهیزگردد.
اگرچه سقط خودبخودی بصورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمیدهد،ولی میتواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد.انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب میشود.

بطور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود میکنند عبارتند از:
1- سابقه سقط
2- سابقه زایمان زودرس
3- انقباض رحم و خونریزی از رحم
4- سابقه زایمانهای زیاد
5- نارسایی گردن رحم
6- سابقه فشارخون افزایش یافته در اثرحاملگی
7- دیابت
8- پارگی زودرس پرده های دور جنین
9- چهارهفته آخر بارداری


.


فرهاد فرخي بازدید : 171 دوشنبه 22 دی 1393 نظرات (0)
اهمیت اختلالات جنسی در روابط زناشویی در زنان ایرانی


در خبرها آمده بود: 40 درصد از زوج هاي ايراني به اختلالات رواني ـ جنسي دچار هستند.


اختلالات رواني، جنسي يا همان اختلالات جنسي، در ميان تمام مردم دنيا، از همه فرهنگ ها و قوميت ها شايع است. اما آن چه ما و بسياري از فرهنگهاي مشابه ما را از ديگر ملل جدا ميكند، نحوه برخورد با اين پديده است. دركشورهاي غربي بر روي مسايل جنسي تحقيقات مفصلي انجام ميگيرد و روزانه چندين نتيجه تحقيق در سايت هاي پزشكي مطرح ميشود. سكسولوژي به عنوان يكي از شاخه هاي مهم علم روانپزشكي مدتهاست كه مورد توجه مردمان جامعه مدرن و جهان امروز قرار گرفته است، اما مسئله اختلالات رواني ـ جنسي، از جمله بيماريها و اختلالاتي است كه در كشور ما هميشه در پرده اي از ابهام مطرح شده و گاه چنان مبهم است كه نه تنها مسئله اي را روشن نميكند، بلكه بر پيچيدگي آن مي افزايد.


اختلالات رواني ـ جنسي شايع در ايران


شايع ترين اين اختلالات در زنان، چهار مورد هستند:


1ـ ازدواج به وصال نرسيده (unconsummated marriage)


2ـ نداشتن شوق و ميل جنسي (sexual desire disorder)


3ـ عدم تحريك جنسي (sexual arousal disorder)


4ـ نرسيدن به اوج لذت جنسي (ارگازم) (orgasmic disorder)
فرهاد فرخي بازدید : 365 یکشنبه 21 دی 1393 نظرات (0)
زنان و طرح مسايل جنسي


باورهاي رايج و عمومي درباره مسايل جنسي، اين گونه مسايل را يا در حيطه مسايل بسيار شخصي و خصوصي قلمداد کرده اند، يا در حيطه مسايل گناه آلود آن را ارزيابي كرده اند؛ هر دوي اين دلايل در عدم طرح مشكلات جنسي چه در نزد زنان و چه در ميان مردان، منجر به ايجاد گره هاي سخت و پيچيده اي شده كه در ادامه حيات خود، مشكلات روحي و رواني ديگري نظير اضطراب، افسردگي و ... را دامن زده است. در ايران ـ و بخصوص در گذشتة تاريخي ـ وجود رفتارهاي نهان روشي در مسايل جنسي باعث شده است تا وقاحت و ركاكت به عنوان فرافكني و سيستم جايگزين بروز پيدا كند، چرا كه فرهنگ ما شرم را چنان مي پندارد كه پذيرفتن آن، يا انجام رفتاري اخلاقي و شرمگينانه، الزاماً به معناي سكوت درباره مسائل جنسي است.


عدم طرح مسائل و اختلالات جنسي، نشان دهنده وجود نداشتن آنها نيست. به دليل همين نگاه گناه آلود به مسائل جنسي، به طور جدي در ايران بر روي اين مسايل تحقيقات زيادي صورت نگرفته و بررسي ها از حد مراكز دانشگاهي و پايان نامه هاي فارغ التحصيلان رشته هاي مرتبط فراتر نرفته است. در آمريكا در سال 2000 آماري منتشر شد مبني براينكه 43% زنان و 31% مردان آمريكايي با مشكلات جنسي به پزشك مراجعه كرده اند. در انگلستان 30% مراجعين زن به مطب متخصصين زنان با شكايت از مشكلات جنسي مراجعه ميكنند.
فرهاد فرخي بازدید : 269 دوشنبه 15 دی 1393 نظرات (0)
حدود پانزده درصد زنان امريكا تحت هيچ روشي به ارگاسم نمي رسند و حدود بيست درصد بندرت ارگاسم را درحين نزديكي تجربه كرده اند اما به روش هاي ديگر ممكن است به ارگاسم برسند


دلايل روانشناسي شامل


تصور گناه بودن ارتباط جنسي حيائ و شرم از ازتباط جنسي استمنا نزديكي دردناك سابقه سواستفاده جنسي وغيره


درمان


در درمان اين افراد بايد بيشتر به فاكتورهاي احساسي توجه شود درمان شامل دادن اطلاعات و تكنيك هاي مخصوص جهت تمرين در منزل در اين مرحله پزشك كمك مي كند تا اضطراب و يا هيجان كاهش پيدا كند همچنين براي كشف احساساتي كه در به ارگاسم رسيدن براي زن خوشايند است يك برنامه منحصر بفرد طراحي مي نمايد


Sexual Trauma سواستفاده جنسي


سواستفاده جنسي باعث طيف وسيعي از مشكلات جنسي مي گردد از جمله


عدم ارگاسم عدم لذت از رابطه جنسي ترس انقباض ماهيچه هاي اطراف واژن و غيره
فرهاد فرخي بازدید : 501 سه شنبه 19 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

عد از زايمان، تا چه مدتي محدوديت و منع رابطه زناشويي وجود دارد؟ پاسخ را از دکتر ملک‌منصور اقصي، متخصص زنان و زايمان بشنويد.
 

خيلي از همسران تصور مي‌کنند پس از زايمان بايد تا هفته‌ها رابطه زناشويي نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراري چنين رابطه‌اي باعث آسيب به مادر شود. باور غلط ديگري که در اين مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارين نسبت به زايمان طبيعي براي برقراري رابطه زناشويي بعد از آن است. البته بعضي اوقات هم مشغوليت بچه‌داري باعث مي‌شود که زوج‌ها خودشان و يا رابطه زناشويي‌شان را فراموش کنند که اين نکته هم مي‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبي بر روابط زوجين بگذارد. درباره اين موارد با دکتر ملک‌منصور اقصي، متخصص زنان و زايمان و استاد دانشگاه تهران گفتگو کرده‌ايم...
 
بعد از زايمان، تا چه مدتي محدوديت و منع رابطه زناشويي وجود دارد؟
در يک مدت زمان خاص پس از زايمان، توصيه ما اين است که رابطه زناشويي وجود نداشته باشد و علت آن هم اين است که مي‌خواهيم محل چسبندگي جفت ترميم پيدا کند چون مثل يک زخم باز مي‌ماند. جفت از ديواره کنده شده و خو‌ن‌ريزي‌هاي معمول بعد از زايمان، از همين محل است. تا اين زخم ترميم پيدا نکرده، بهتر است رابطه‌ زناشويي نداشته باشند. اين زمان حدود 3 هفته طول مي‌کشد. در قديم مي‌گفتند تا 6 هفته. اما امروز مي‌گويند تا 3 هفته هم کفايت مي‌کند.

آيا اين مدت براي زايمان طبيعي و سزارين فرق دارد؟
مسلما شرايط زايمان طبيعي و سزارين باهم فرق مي‌کند. اگر زايمان طبيعي باشد چون در محل، ممكن است برش و بخيه زده شده باشد و اين زخم در طول 2 هفته بهبود پيدا مي‌کند، چنانچه مشکل خاصي پيدا نکند، همين 3 هفته کافي است.

تعداد صفحات : 5

درباره ما
الو روانشناس با هدف ترويج بحث هاي روانشناسي و مشاوره فعاليت خود را از سال 89 اغاز نموده و تا كنون جزو برترين سايت هاي مشاوره و روانشناسي فارسي زبان ميباشد.
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • کدهای اختصاصی